الف- آبیاری دستی

     به منظور آبیاری با دست می‌توان از یک آب پاش با لوله بلند و یا آب‌پاش‌هایی که سر لوله‌های آبیاری نصب می‌شوند استفاده نمود به طوری که آبیاری گلدان‌های گوشه گلخانه یا پیشخوان میسر گردد و در ضمن بتوان سرعت و میزان آب مصرفی را کنترل نمود. منافذ آب‌پاش جهت آبیاری ظروف و گلدان‌هایی که بذرها و نشاء در آنها کاشته شده است باید ریز باشد تا موجب جابجایی بذرها و لطمه زدن به نشاءها نگردد.

ب- آبیاری قطره‌ای

     در این روش از لوله‌های پلاستیکی یا لاستیکی که در فواصل معین دارای انشعاب هستند و هر انشعاب با نازل‌های کوچک خود (سوراخ) آب را به پای گلدان یا گیاه مورد نظر می‌رساند استفاده می‌شود. لوله‌های آبیاری قطره‌ای به آسانی از یک گلدان به گلدان دیگر به صورت مارپیچ قابل استفاده هستند و در صورت نیاز روی پیشخوان در میان گیاهان قرار می‌گیرند. لوله‌های سیستم آبیاری قطره‌ای به یک مخزن که در محل مرتفعی قرار دارد متصل می‌باشند و یا به وسیله‌ی شیرهای آب خودکار به لوله اصلی آب متصل می‌شوند.

پ- آبیاری با استفاده از نیروی کاپیلاری

     برای استفاده از این نیرو جهت آبیاری معمولا گلدان‌ها را روی سکو و یا ظرف بزرگی که در آن 5/4 سانتی‌متر (ارتفاع) ماسه موجود است قرار می‌دهیم. سکو یا ظرف مذکور به وسیله لوله‌ای به شیشه پر از آب که وارانه در کنار سکو نصب شده است وصل می‌شود. گیاهان داخل گلدان (ته گلدان‌های پلاستیکی باید قطعه‌ای سنگ یا سفال شکسته قرار داد. در صورتی که گلدان‌های سفالی نیازی به آن ندارند) که روی ماسه قرار دارند به کمک نیروی کاپیلاری آب جذب می‌کنند. آب از دست رفته ظرف پر از ماسه به طور خودکار تامین می‌شود. استفاده از نی‌هایی که قابلیت جذب آب را دارند برای جانشین کردن ماسه مناسب می‌باشد.

ت- آبیاری با استفاده از دستگاه‌های کنترل کننده رطوبت

     کاربرد سیستم فوق در شرایطی توصیه می‌شود که برق ارزان و کافی در اختیار باشد. در این سیستم بر اساس رطوبت مورد نیاز گلخانه دستگاه‌های خودکار باز و بسته می‌شوند و هنگامی که رطوبت گلخانه از میزان مورد نظر کمتر شد (با خشک شدن سطح شمارنده) شیر آب باز شده و آب به صورت اسپری پاشیده می‌شود. دستگاه شمارنده پس از رسیدن به میزان رطوبت تنظیم شده باعث قطع جریان آب می‌شود.

منبع: کتاب مدیریت گلخانه

مولفان: مریم مرادمند، سمیه عباس عبدلی، رضا مرادمند