کشت هیدروپونیک به معنای پرورش گیاه در آب و املاح محلول می‌باشند. کشت هیدروپنیک این امکان را به ما می‌دهد که در ازای کار کمتر و زمان کمتر بازده بیشتری داشته باشیم.

     تحقیقات نشان داده است که در کشت آبی آگرچه به خاک نیازی نیست ولی نیاز به مواد معدنی و عناصر غذایی موجود در خاک غیر قابل چشم‌پوشی است. اصولا خاک مکانی برای نگه داشتن گیاه، عناصر غذایی و محل توسعه ریشه است. در کشت آبی فقط عناصر غذایی مورد نیاز به طور مستقیم در اختیار گیاه قرار می‌گیرند تا بتواند به خوبی رشد کند و گیاه هرگز در معرض خطر تنش آبی و کمبود عناصر غذایی قرار نمی‌گیرد.

     به طور کلی در کشت هیدروپونیک هر گیاهی می‌تواند پرورش یابد ولی بعضی از گیاهان مانند گوجه‌فرنگی، خیار، فلفل، گیاهان 3 برگی مثل کاهو و گیاهان علفی رشد و بازده بیشتری دارند.

     پیاده کردن تکنولوژی هیدروپونیک در یک سیستم گلخانه‌ای و یک محیط کنترل شده مزیت‌های اقتصادی زیادی را به همراه دارد. در چنین محیطی با کنترل درجه حرارت و میزان رطوبت و نور در تمام طول سال می‌توان گیاه زیر کشت داشت. کشت آبی مزیت‌های زیادی را شامل می‌شود که عبارتند از:

1- در کشت آبی نیاز به عملیات تهیه بستر خاک و وجین کردن علف‌های هرز و غیره نمی‌باشد بنابراین در زمان صرفه جویی می‌شود و به نیروی کار کمتری نیاز است.

2- اکثر بیماری‌ها حذف می‌شوند چون خاک حذف شده است.

3- مصرف بهینه آب به دلیل آن که هیچ آبی به هدر نمی‌رود و علف هرزی وجود ندارد که از آب استفاده کند.

4- کشت هیدروپونیک به تولید کننده اجازه می‌دهد که گیاه را با تراکم بیشتری کشت کند، در نتیجه تولید بیشتری داشته باشد.

5- یک سیستم کوچک هیدروپونیک در هر جا قابل راه‌اندازی است.

6- بازده تولید محصول بیشتر و رشد گیاه (در صورت تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه) سریع‌تر است.

7- محصولاتی که در کشت هیدروپونیک تولید شده‌اند ارزش غذایی بالایی دارند.

8- محصولات مزه بهتری خواهند داشت.

9- کشت سالانه در صورت برپایی این سیستم در محیط گلخانه و فضای بسته امکان پذیر است.

منبع: کتاب مدیریت گلخانه

مولفان: مریم مرادمند، سمیه عباس عبدلی، رضا مرادمند