در زمانی که آبیاری بیش از حد صورت گیرد بخش اعظمی از ازت موجود در خاک آبشویی شده و از دسترس گیاه خارج میگردد،همچنین در شرایطی که ازت مورد نیاز تامین نگردد کمبود آن در بوته اتفاق می افتد. علائم کمبود ازت کاهش رشد و تغییر رنگ برگ ها به زرد یا سبز کمرنگ می باشد بعداً برگ های پایینی شروع به ریزش می کنند، میوه ها نیز کمرنگ و خمیده شده و انتهای آنها کشیده می شود.

میزان کمبود ازت را می توان با تجزیه جوان ترین برگ های توسعه یافته مطابق با جدول تعیین حدبحرانی عناصر غذایی تعیین نمود. کمبود با استفاده از کودهای از ته در خاک برطرف می‌گردد، محلول پاشی اوره به میزان 2 تا 5 گرم در لیتر نیز میتواند موثر باشد. البته مصرف اضافی ازت باعث افزایش غلظت نمک های محلول در بستر می شود و نهایتا سبب آسیب رساندن به نوک ریشه های گیاه میگردد ضمن اینکه کاهش رشد همراه با برگ های سبز تیره را به دنبال خواهد داشت. ریشه های آسیب دیده در خاک ممکن است به وسیله قارچ هایی مثل پی تی یوم آلوده شوند. چنانچه قابلیت هدایت الکتریکی (EC) خاک بیش از 2700 میکروموز بر سانتی‌متر بشود این خسارت شدید و در غلظتهای بالاتر خسارت جدی خواهد بود. این افزایش غلظت نمک در پشته ها بیشتر اتفاق می افتد، که برای حل این مشکل در بحث مراحل پایانی تولید بدان پرداخته خواهد شد.