جنس پوشش‌های گلخانه از چیست؟ مزایا و معایب این پوشش‌ها چیست؟ کدامیک از آنها نسبت به نور، مشابه شیشه است؟
پوشش‌های پلاستیکی می‌توانند از جنس پلی‌استر، پلی وینیل کلراید (P.V.C) و پلی وینیل فلوراید (P.V.F) باشد. از مزایای این پوشش‌ها عدم نیاز به اسکلت‌های سنگین و کاهش هزینه گرم کردن تا حدود 40 درصد نسبت به گلخانه‌های شیشه‌ای یک لا است. امروزه گلخانه‌های پلاستیکی درصد بالایی از گلخانه‌های دنیا را به خود اختصاص می‌دهند. ولی در اروپای شرقی محبوبیت چندانی ندارند. همان گونه که قبلا اشاره شد عیب پوشش‌های پلاستیکی دوام کم آنها است چرا که اشعه‌ی ماوراء بنفش خورشید باعث شکنندگی و تیرگی پلاستیک می‌شود.
اغلب پوشش‌های پلاستیکی از نوع پلی اتیلن هستند و معمولا به ماده‌ی مقاوم کننده در برابر اشعه‌ی ماورای بنفش آمیخته می‌گردند که در این صورت طول عمر آنها تا حدود 3 سال قابل افزایش است. همچنین عیب دیگر این پوشش‌ها این است که در زمستان اگر هوای گلخانه سردتر باشد با برخورد هوای مرطوب داخل گلخانه قطرات بخار آب بر روی آنها تشکیل می‌گردد که با پیوستن به هم بزرگ شده و با چکیدن قطرات بر سطح برگ‌ها باعث بالا رفتن رطوبت سطح برگ و ایجاد بیماری‌های قارچی می‌گردند و از طرفی با ریزش قطرات بر کف گلخانه‌ها باعث افزایش رطوبت بستر خاک‌ها و کاهش میزان اکسیژن خاک می‌شوند. تداوم این امر می‌تواند منجر به کاهش جذب عناصر غذایی و کاهش رشد عمومی گیاه شود. راه حل این مشکل استفاده از اسپری محلول مواد شوینده در آب است که بر روی سطح داخلی پوشش می‌پاشند که البته این مواد خیلی زود پاک می‌شوند. حسن این کار جلوگیری از بزرگ شدن قطرات حاصل از میعان بخار آب است.
امروزه پلی‌اتیلن و سایر پوشش‌های پلاستیک را به مواد نگهدارنده نور مادون قرمز آمیخته می‌کنند و تلفات دمای گلخانه را در شب 15 تا 25 درصد کاهش می‌دهند. پلی‌وینیل‌فلوراید نیز یک نوع پوشش پلاستیکی جدید است که تا ده سال دوام داشته و از نظر واکنش نسبت به نور و قیمت تقریبا معادل شیشه است.
منبع: کتاب مدیریت گلخانه
مولفان: مریم مرادمند، سمیه عباس عبدلی، رضا مرادمند
اشتراک مطلب در شبکههای اجتماعی
